Ginkgo biloba

El Ginkgo biloba jest żywą skamieliną, ponieważ rozpoczęła swoją ewolucję około 250 milionów lat temu. Jest to jedyny gatunek z rodzaju, który przetrwał do dziś i jest spektakularny. Mimo że ma dość wolne tempo wzrostu, nie jest to w żadnym wypadku roślina wymagająca.

Często uprawiana jest w ogrodach, sadzona jako odosobniony okaz, choć zdarzają się też tacy, którym udaje się przerobić ją jako bonsai, tworząc autentyczne cuda.

Jakie jest pochodzenie i cechy Ginkgo biloba?

Jest to drzewo znane jako orzech japoński, drzewo życia, miłorząb lub drzewo czterdziestu tarcz, które uważa się za pochodzące z Azji, a konkretnie z Chin. Jego naukowa nazwa to Ginkgo biloba.

Jeśli skupimy się na jego funkcjach, mowa o roślinie liściastej o nieco piramidalnym kształcie, która osiąga wysokość 35 metrów. Jego pień tworzy solidną i praktycznie prostą kolumnę, z szarobrązową lub ciemnobrązową korą w zależności od okazu, z bruzdami i pęknięciami.

Korona jest wąska, składa się z gałęzi, z których wyrastają liście o długości od 5 do 15 centymetrów, wachlarzowate, zielone. Jesienią żółkną przed opadnięciem, jeśli pogoda jest umiarkowana lub umiarkowana.

Kwitnie wiosną. Kwiaty mogą być żeńskie lub męskie, pojawiając się w osobnych okazach. Te pierwsze są pogrupowane w liczbę 2 lub 3 i są zielone; zamiast tego te ostatnie są cylindrycznymi żółtymi baziami. Jeśli samicom uda się zapylać samce, wytworzą żółtobrązowe nasiona, które po dojrzeniu stają się szarozielone, a po otwarciu wydzielają nieprzyjemny zapach.

Ma długość życia około 2500 lat.

Odmiany

Obecnie opracowano kilka odmian, wśród których wyróżniam:

• Fastigiata: liście są niebieskozielone, dorasta do 10 metrów wysokości.
• Złota jesień: Liście jesienią stają się złotożółte, a wysokość drzewa nie przekracza 3 metrów.
• Cycek: liście są nieregularne.
• Błyszczka: gałęzie nie rosną zbyt mocno, nawet pozostają blisko ziemi. Dorasta do 1-1,5 metra wysokości.

Jakie ma zastosowanie?

Al Ginkgo biloba służy przede wszystkim ozdobny. Jako pojedynczy okaz lub w zestawieniach jest bardzo, bardzo piękny. Nie polecałbym go jednak jako drzewa ulicznego, ponieważ potrzebuje dużo miejsca do wzrostu (chyba że wybrano odmianę karłowatą); z drugiej strony do parku czy ogrodu na pewno jest ciekawie, jeśli pogoda dopisuje. Jest również uprawiany jako bonsai.

Innym podanym zastosowaniem jest leczniczy, w szczególności w leczeniu przypadków demencji starczej, choroby Alzheimera i Parkinsona. W każdym razie nie należy rozpoczynać leczenia bez uprzedniej konsultacji z lekarzem, ponieważ badanie opublikowane w The Lancet w 2012 roku również wykazało, że skuteczność ginkgo jako środka zapobiegawczego nie była lepsza niż placebo (można to sprawdzić klikając tutaj).

Jaką troskę należy otoczyć drzewem czterdziestu tarcz?

Aby utrzymać go w dobrym stanie ważne jest, aby był uprawiany na zewnątrz. Jest to roślina, która musi odczuwać wiatr, słońce, zmiany temperatury zachodzące w czasie itp. Podobnie, zdecydowanie zaleca się jak najszybsze posadzenie go w ogrodzie, ponieważ chociaż rośnie powoli, jest to drzewo, które może stać się duże.

Ale jeśli chcesz, można przechowywać w doniczce przez wiele lat, o ile ma dziury w podstawie i że używane są podłoża, które szybko wchłaniają i odprowadzają wodę. Na przykład dobra mieszanka to 70% ściółki + 30% perlitu.

Jeśli chodzi o podlewanie, powinno być umiarkowane. Ogólnie musimy zapobiec całkowitemu wyschnięciu ziemi, ponieważ nie jest odporny na suszę, więc jeśli lato jest gorące (maksymalnie 30ºC lub więcej, a minimum 20ºC lub więcej) i bardzo suche, najprawdopodobniej będziesz musiał go podlewać 3-4 razy w tygodniu. Przez pozostałą część roku nawadnianie będzie bardziej rozstawione.

W okresie wegetacyjnym drzewa, czyli od wiosny do późnego lata warto płacić z kompostem lub innym rodzajem nawozu pochodzenia organicznego.

Wreszcie powinieneś wiedzieć, że odporny na mróz do -18ºC. Nie zamieszka jednak w miejscach, w których temperatura zawsze utrzymuje się powyżej 0 stopni.