Ρόδι (Punica granatum)

El γρανάδα, του οποίου το επιστημονικό όνομα είναι Punica granatum, είναι ένας μεγάλος θάμνος ή μικρό δέντρο που, αν και είναι αγκαθωτό, καλλιεργείται από τα αρχαία χρόνια στη Μεσόγειο. Είναι πολύ ανθεκτικό στην ξηρασία, τόσο που μπορεί να περάσει για μήνες χωρίς να δεχτεί ούτε μια σταγόνα νερό αφού προλάβει να ριζώσει στο χώμα του κήπου. και οι υψηλές καλοκαιρινές θερμοκρασίες που συνήθως φτάνουν στην περιοχή αυτή, που συχνά ξεπερνούν τους 35ºC το μέγιστο, δεν τον τρομάζουν.

Είναι λοιπόν ένα είδος καρπού που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη όταν οι βροχοπτώσεις είναι σπάνιες, το οποίο παράγει επίσης πολύ όμορφα άνθη και δεν χρειάζεται ιδιαίτερη φροντίδα. Ας το γνωρίσουμε.

Προέλευση και χαρακτηριστικά του Punica granatum

Η ροδιά είναι ένα μικρό δέντρο ιθαγενές της Γηραιάς Ηπείρου, που βρίσκεται συγκεκριμένα από το Ιράν μέχρι τα Ιμαλάια, αν και όπως είπαμε, είναι τόσο παρούσα σε όλη τη Μεσόγειο, και για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, που μπορεί να δώσει την εντύπωση ότι προέρχεται από εκεί. Φτάνει τα 5 μέτρα ύψος, και είναι φυλλοβόλο φυτό που χάνει τα φύλλα του το φθινόπωρο/χειμώνα., ανάλογα με τις θερμοκρασίες της περιοχής (όσο πιο ήπιες είναι, τόσο περισσότερο χρειάζεται για να χαθούν).

Αυτά τα φύλλα είναι πράσινα την άνοιξη-καλοκαίρι και κίτρινα το φθινόπωρο, επιμήκη, περίπου 7 εκατοστά μήκος και 2 εκατοστά πλάτος και συνήθως φυτρώνουν νωρίς την άνοιξη, καθώς ο κίνδυνος παγετού υποχωρεί και ο υδράργυρος στο θερμόμετρο αυξάνεται. Λίγο μετά ανθίζει και το κάνει παράγοντας κόκκινα ή ροζ λουλούδια διαμέτρου περίπου 2 εκατοστών Μπορούν να είναι μονά ή διπλά.

Αργότερα, το καλοκαίρι, οι καρποί ωριμάζουν. Έχουν σφαιρικό ή ωοειδές σχήμα, πλάτος περίπου 5-10 εκατοστά σε ύψος και έχουν πορτοκαλί/κοκκινωπό φλοιό. Στο εσωτερικό συναντάμε μεγάλο αριθμό κοκκινωπών σπόρων, με στρογγυλεμένο σχήμα, που έχουν μήκος περίπου 15 χιλιοστά.

Ποικιλίες Punica granatum

Υπάρχουν πολλές ποικιλίες ροδιών, όπως αυτές:

• Άλαντι: τα ρόδια του είναι μεσαίου μεγέθους και έχουν σκληρούς σπόρους.
• Μπλάνκο: Ονομάζεται έτσι γιατί οι καρποί είναι διαυγείς, με κρεμ πολτό.
• Μολάριος Βαλένθια: Είναι μεγάλο δέντρο με μεγάλους καρπούς με στρογγυλεμένο σχήμα.
• Καντάρι: Παράγει μεγάλα σκούρα κόκκινα ρόδια με σκληρούς σπόρους.
• Θαυμάσια: Είναι από αυτά που παράγουν μεγαλύτερους και πιο γευστικούς καρπούς.

Τι χρήσεις έχει το ρόδι;

Ο πρωταγωνιστής μας χρησιμοποιείται, πάνω από όλα, ως Οπωρωφόρο δέντρο. Οι σπόροι του είναι βρώσιμοι και μάλιστα με αυτούς παρασκευάζονται ροφήματα, σιρόπια και μπορούν να καταναλωθούν και φρέσκοι γιατί έχουν πολύ ευχάριστη γλυκιά γεύση.

Επιπλέον, αποδίδονται φαρμακευτικές ιδιότητες, όπως αντιοξειδωτικά, βερμίφυγες, διουρητικά και αντιυπερτασικά. Και σε αντίθεση με ό,τι πιστεύουν πολλοί, το ρόδι δεν προκαλεί δυσκοιλιότητα. ακριβώς το αντίθετο: χρησιμεύει ως καθαρτικό. Αυτό συμβαίνει γιατί περιέχει κατά μέσο όρο 4 γραμμάρια φυτικών ινών ανά 100 γραμμάρια φρούτων, κάπως περισσότερες από τα αχλάδια, για παράδειγμα, που έχουν 3.1 γραμμάρια.

Ωστόσο, δεν είναι μόνο ένα καλό καρποφόρο φυτό, αλλά και διακοσμητικός. Είναι ένα πολύ ενδιαφέρον είδος, αφού την άνοιξη γίνεται πολύ όμορφο όταν ανθίζει, ενώ μπορεί να προσφέρει και σκιά. Ανέχεται καλά το κλάδεμα, επομένως είναι δυνατή η καλλιέργεια του σε γλάστρα ή ως μπονσάι.

Ποια είναι η φροντίδα που χρειάζεστε;

Η ροδιά είναι ένα φυτό που δεν χρειάζεται πολλή φροντίδα, αλλά αν υπάρχει κάτι που δεν μπορεί να λείπει, δεν είναι ποτέ λιακάδα. Δεν θα ζήσει στη σκιά. ακόμα και σε εσωτερικούς χώρους με πολύ φως έχει σοβαρά προβλήματα, αφού πρέπει να ζει έξω, στο ύπαιθρο. Αλλά επιπλέον, πρέπει να λάβουμε υπόψη και άλλα πράγματα για να είναι καλό:

Τοποθεσία

Έχουμε πει να το δώσει ο ήλιος, αλλά πού να το βάλεις; Λοιπόν, το πρώτο πράγμα που πρέπει να γνωρίζετε είναι ότι είναι ένα φυτό που μπορεί όχι μόνο να φτάσει τα 5 μέτρα σε ύψος, αλλά και να αναπτύξει ένα στέμμα περίπου 3 μέτρων σε διάμετρο. Ως εκ τούτου, Σε περίπτωση που πρόκειται να είναι στο έδαφος, πρέπει να φυτευτεί σε απόσταση τουλάχιστον 2 μέτρων από τοίχους και τοίχους, καθώς και άλλα φυτά που έχουν πλατιές κορώνες.

Αν θέλουμε να το έχουμε σε γλάστρα, μπορούμε να το κάνουμε, αλλά θα είναι πολύ σημαντικό να το κλαδεύουμε από καιρό σε καιρό για να ελέγξουμε την ανάπτυξή του.και φυτέψτε το σε όλο και μεγαλύτερα δοχεία κάθε 3 ή 4 χρόνια, διαφορετικά οι ρίζες θα εξάντλησαν το διαθέσιμο έδαφος και χώρο και το φυτό θα σταματούσε να αναπτύσσεται. Από εκεί και πέρα ​​θα εξασθενούσε.

Έδαφος ή υπόστρωμα

• κήπος: αναπτύσσεται σχεδόν σε κάθε τύπο εδάφους, αλλά προτιμά αυτά που στραγγίζουν γρήγορα το νερό.
• Γλάστρα: αν πρόκειται να είναι σε δοχείο, μπορούμε να το φυτέψουμε σε καθολική καλλιέργεια, π.χ είναι.

Άρδευση και συνδρομητής

Η συχνότητα του ποτίσματος θα ποικίλλει πολύ ανάλογα με τον καιρό, αλλά και με το αν έχουμε το ρόδι στο έδαφος ή σε γλάστρα. Και είναι αυτό αν είναι στον κήπο για περισσότερο από ένα χρόνο, πιθανότατα έχει ήδη εγκλιματιστεί και χρειάζεται μόνο σποραδικό πότισμα κατά την ξηρή περίοδο; Από την άλλη, αν είναι σε γλάστρα, θα πρέπει να το ποτίζουμε πιο συχνά, αφήνοντας το χώμα να στεγνώσει λίγο μεταξύ του ενός ποτίσματος και του επόμενου.

Όσον αφορά τον συνδρομητή, είναι λίγο το ίδιο. Αν είναι στο έδαφος δεν χρειάζεται λίπανση, αλλά είναι σε γλάστρα, αφού η ποσότητα του εδάφους είναι περιορισμένη και τα θρεπτικά συστατικά που περιέχει επίσης, θα πρέπει να λιπαίνεται με οργανικά λιπάσματα, όπως π.χ. γκουανό, την άνοιξη και το καλοκαίρι.

Κλάδεμα

Εάν είναι απαραίτητο, θα γίνει το φθινόπωρο. Δεδομένου ότι ανθίζει την άνοιξη, και είναι ενδιαφέρον ότι βγάζει ρόδια, προτείνουμε να το κλαδέψουμε όταν τελειώσουν τα φύλλα. Για να γίνει αυτό, θα εξαλείψουμε τα κλαδιά που είναι ξερά και αυτά που έχουν σπάσει, θα εξαλείψουμε αυτά που φυτρώνουν από το κάτω μισό του κορμού και θα μειώσουμε το μήκος των υπολοίπων ώστε να έχει μια πιο συμπαγή κορώνα.

Πολλαπλασιασμός

Η ροδιά πολλαπλασιάζεται με σπόρους, μοσχεύματα και ποικιλίες με εμβολιασμό.

Πληγές και ασθένειες

Αν και είναι ένα αρκετά ανθεκτικό φυτό, αυτό δεν το εμποδίζει να έχει παράσιτο. Στην πραγματικότητα, μπορεί να έχει αφίδες, αλευρώδεις και τρύπες. Επίσης, τα ρόδια είναι ευάλωτα στις μύγες των φρούτων. Για την καταπολέμησή τους συνιστάται η χρήση οικολογικών εντομοκτόνων και παρόμοιων, όπως π.χ κίτρινες κολλώδεις παγίδες που χρησιμεύουν κατά των ιπτάμενων παρασίτων, ή του γη διατομών που σκοτώνει τα έντομα που ρουφούν το χυμό τρυπώντας το σώμα τους και προκαλώντας το θάνατο από αφυδάτωση.

Όσον αφορά τις ασθένειες, είναι δύσκολο για μια ροδιά που φαίνεται καλά να τις έχει. Αλλά εάν το έδαφος είναι πολύ συμπαγές και/ή αν είναι υπερβολικά ποτισμένο, θα το μολύνουν παθογόνοι μύκητες όπως το alternaria ή το phytophthora. Για να αποφευχθεί αυτό, πρέπει να φυτευτεί σε κατάλληλο έδαφος και μέρη και να αφεθεί το έδαφος να στεγνώσει πριν το πότισμα ξανά. Αν τα φύλλα κιτρινίσουν και πέσουν, ξεκινώντας από τα κάτω ή αν έχει πάρει πολύ νερό, θα πρέπει να το περιποιηθούμε με μυκητοκτόνο.

Αγροτικότης

Λόγω της προέλευσής του, το Punica granatum Μπορεί να ζήσει σε μια μεγάλη ποικιλία (εποχιακών) κλιμάτων: από υποτροπικά και μεσογειακά, έως ψυχρότερα. Αντέχει στον παγετό έως -10ºC, σε θερμότητα έως 40ºC, ξηρασία εάν υπάρχει στο έδαφος για περισσότερο από ένα χρόνο και περιστασιακές πλημμύρες (όπως αυτές που συμβαίνουν στο τέλος του καλοκαιριού στα νοτιοανατολικά της Ιβηρικής Χερσονήσου και στο αρχιπέλαγος των Βαλεαρίδων) όσο η γη αποστραγγίζει γρήγορα το νερό .

Για όλους αυτούς τους λόγους, είναι ένα είδος που συνιστάται ιδιαίτερα.