Gölgelik ağaçlar

Sıcaklıklar çok yükselmeye başladığında, bir ağacın gölgelik altına sığınmaktan daha iyi bir şey yoktur, çünkü hemen altında daha soğuk bir mikro iklim vardır. Bu sadece yaprakların güneş ışınlarının yere çarpmasını engellediği için değil, dışarı attıkları su buharının da ortamı tazelediği için böyledir.

Öte yandan, gölge ağaçları, yeterince büyük olduklarında, örneğin eğrelti otları gibi güneşten korunması gereken diğer bitkileri yetiştirmemize izin verir. Yani, Bir bahçeye ekilmesi en çok önerilenler nelerdir?

yaprak döken gölge ağaçları

Yaprak döken ağaçlar yılın bir noktasında yapraksız kalanlar. İspanya'da ve iklimin ılıman olduğu tüm bölgelerde, havaların soğumaya başladığı sonbahar ve/veya kış aylarında onlardan çıkanları biliyoruz; ancak tropikal ve subtropikal bölgelerde, kuru mevsime daha iyi dayanmak için 'çıplak' kalan yaprak döken ağaçlar da vardır.

Bunlar çok fazla gölge sağlayan yaprak döken ağaçlardan bazıları:

Badem ağacı (Prunus dulcis)

Evet biliyorum badem bir meyve ağacıdır ancak süs olarak kullanılabilecek birçok meyve ağacı vardır ve badem ağacı da bunlardan biridir. 10 metre yüksekliğe ulaşır ve 4 metreye kadar bir taç geliştirir.. Çok dallanır, bu nedenle gölgesi yoğun ve serindir. Çiçekleri ilkbaharda ilk ortaya çıkanlardan biridir ve bunu Ocak ayında bile yapabilir (kuzey yarımkürede kış ortasında). Bunlar beyazdır ve yaklaşık 2 santimetredir.

Kuraklığa iyi direnirancak haftalar yağmursuz geçerse hızla yapraklarını kaybetmeye başlar. Bu nedenle, sıcaklıklar düşmeye başlayana kadar yeşilliklerini korumak için yaz aylarında en az haftada bir kez sulanması tavsiye edilir. -10ºC'ye kadar dayanıklıdır.

Tataria akçaağaç (acer tataricum)

Tataria akçaağaç 4 ila 10 metre arasında fazla büyümeyen bir ağaçtır.. Ek olarak, düz ve kısa bir gövdesi vardır, yarım metre kadardır, bu nedenle tepesi yere çok yakın başlar. Yapraklar yeşil, basit ve ovaldir ve sonbaharda düşer. İlkbaharda çiçek açar, ancak yeşil çiçekleri fark edilmeden gidebilir. Meyve kırmızımsı bir samaradır.

Bu, deneyime dayanan birkaç akçaağaçtan biridir, Batı Akdeniz'in güneşinden korkmuyorlar. Saksıda bir tane var (Mallorca'da) ve biraz korunaklı bir alanda bulundum, ancak güneşe maruz bıraktığımda, güçlenmeye başladı. Ayrıca -20ºC'ye kadar donlara dayandığı için çok rustik.

At kestanesi (Aesculus hippocastanum)

El at kestanesi 30 metre yüksekliğe ulaşan devasa bir ağaçtır., ve 5 veya 7 yaprakçıktan oluşan güzel palmat yaprakları vardır. Sadece uzun değil, aynı zamanda geniştir: tacı 5 metreye veya daha fazlasına ulaşır ve gövdesi 60-80 santimetreye kadar kalınlaşır. Çiçekleri, yapraklar zaten göründüğünde, ilkbahar boyunca filizlenen çiçek salkımlarında gruplandırılmıştır.

Hemen hemen her tür toprakta yetişir ama şunu bilmelisiniz. çok suya ihtiyacı var. Örneğin Akdeniz'de olduğu gibi, yazın kuraklığın görüldüğü bölgelerde yetiştirilmesini tavsiye etmiyorum. Mallorca'nın güneyinde bir tane var ve temmuz ve ağustos aylarında neredeyse her gün sularsam daha güzel olacağına inanıyorum (haftada 2-3 kez sularım).

Bir başka önemli bilgi parçası da antraknoza karşı hassas bir türdür, ancak kişisel deneyime dayanarak, bu mantara karşı etkili olduğunu açıkça gösteren çok değerli bir mantar ilacı ile tedavi edilirse görünümü kontrol edilebilir ve hatta önlenebilir. İlkbaharda, yapraklar filizlendiğinde hemen uygulanmalı ve yaz sonuna kadar yeni tedaviler yapılmalıdır. -18ºC'ye kadar dona dayanıklıdır.

Çatalpa (catalpa bignonioides)

katalpa Orta boy, maksimum 15 metre yüksekliğe ve 4-5 metre genişliğe sahip bir tacı olan bir ağaçtır.. Gövdesi incedir, aşağı yukarı düzdür ve yerden birkaç metre yüksekte dallara ayrılır. Yapraklar oval ve büyüktür, erken ilkbaharda ortaya çıkar (o mevsimde don olmadığı sürece). İlkbaharda çiçek açar, beyazdır ve çiçek salkımına göre gruplandırılmıştır. Meyvesi, çok sayıda küçük tohum içeren uzun bir kapsüldür.

Özellikleri dikkate alındığında bir bitkidir., orta ve büyük bahçelerde yetiştirmek ilginç. Küçük bir tanede de tutulabilir, ancak bu durumda daha dar bir taç elde etmek için budanması gerekir. Orta derecede donları destekler.

flamboy (Delonix bölgesi)

El Flamboyan Menşe yerinde (Madagaskar) kurak mevsimle daha iyi başa çıkabilmek için yapraklarını kaybeden ağaçlardan biridir. Bu belki de umutsuz bir önlemdir, ancak sadece yağmurun yağmadığı veya çok az yağdığı değil, aynı zamanda sıcaklıkların da çok yüksek olabileceği bu haftalarda su tasarrufu yapmanızı sağlayan bir önlemdir. Fakat, nemli tropikler gibi biraz daha iyi niyetli iklimlerde, çok yıllık bir ağaç gibi davranır., yapraklarını dökmesi gerekmediği için (tabii ki, ömürlerinin sonuna geldiklerinde ve yerine yenileri geldiğinde).

ekildiğinde, yaklaşık 10 metre yüksekliğe ulaşır. Küçük yaşlardan itibaren, koşullar gerçekten iyiyse 6 veya 7 metreye ulaşabilen bir şemsiye tacı geliştirmeye başlar. Çiçeklenme ilkbaharda gerçekleşir ve çiçekler kırmızı veya daha nadiren turuncudur. Ne yazık ki, dona karşı çok hassastır.

Dökmeyen Gölge Ağaçları

Yaprak dökmeyen ağaçlar her zaman yeşil olanlardır, yani her zaman yaprakları vardır. Ancak bu, onları yenilemedikleri anlamına gelmez, çünkü yaparlar. Bazıları yıl boyunca birkaç kez düşerken, diğerleri sadece taçlarının bir kısmından yaprakları düşürür. İkincisi, yarı yaprak dökmeyen veya yarı yaprak döken ağaçlar olarak bilinir.

Önerdiklerimiz bunlar:

Manolya (Manolya grandiflora)

La manolyaveya manolya, 30 metre yüksekliğe ulaşan yavaş büyüyen bir ağaçtır. (normal 10 metredir) ve 5-6 metrelik geniş bir kanopi geliştirir. Yaprakları çok büyük ve parlaktır, ancak çiçekleri şüphesiz ana cazibe merkezidir. İlkbahar-yaz aylarındaki bu filizler yaklaşık 30 santimetre çapındadır, beyazdır ve çok güzel kokar.

Fakat asitli topraklara ekilmelidir., çünkü kilde büyüyemez. Aynı şekilde, kuraklıktan çok muzdarip olduğu için düzenli bir su kaynağına ihtiyacı var. -20ºC'ye kadar dayanıklıdır.

Zeytin (Olea europaea)

El zeytin ağacı 15 metre yüksekliğe ulaşabilen bir ağaçtır. meyveleri yenilebilir olduğu için ekimde bu kadar büyümesi çok zordur, ilginçtir, düşük taçlıdır hepsini toplamak için. Bu meyve, bitkiden taze olarak veya pizza gibi bazı tariflerde içerik olarak yenilebilen zeytin veya zeytindir. Ayrıca, daha az önemli olmayan, yemek pişirmek için yaygın olarak kullanılan zeytinyağı çıkarılır.

Akdeniz'e özgü olmak, kuraklığa ve ısıya sorunsuz dayanır, en az bir yıl toprağa ekildiği sürece. -7ºC'ye kadar dona dayanıklıdır.

Pohutukava (Metrosideros Excelsa)

pohutukawa 20 metre yüksekliğe ulaşabilen ve 5-6 metreye kadar taç geliştirebilen bir ağaçtır.. Bu nedenle yaz aylarında kırmızı çiçeklerle dolu olan ve ayrıca hemen hemen her türlü toprakta yetişen büyük bir bitkidir.

Bu yetmezmiş gibi, soğuğa sorunsuz dayanır, ancak don varsa zarar görmemesi için korumaya ihtiyacı olacaktır.

Avustralya meşesi (Robusta grevillea)

Avustralya meşesi aslında bir Grevillea'dır, yani meşe (Quercus) ile ilgisi olmayan bir ağaçtır. 18-30 metre yüksekliğe ulaşır, yerden yaklaşık 2-3 metre dallanan düz bir gövde geliştirir.. Yaprakları yeşil, bipinnate ve 15 santimetreye kadar uzunluktadır. Çiçekler ilkbaharda çiçek salkımlarında filizlenir ve turuncu veya sarımsı renktedir.

Orta büyüklükteki bahçeler için çok ilginç, örneğin sıralar halinde ekilirse muhteşem olacak. -8ºC'ye kadar dayanıklıdır.

Gabon lale ağacı (Spathodea çan çiçeği)

Gabon lale ağacı yaprak dökmeyen bir ağaçtır, ancak kuru ve/veya soğuk iklimlerde yaprak döken gibi davranır. Koşullar iyiyse 30 metre yüksekliğe ulaşır, ancak ekimde 10 metreyi geçmemesi daha olasıdır. Tabanda geniş, 4 metreye kadar ölçebilen yuvarlak bir taç geliştirir. İlkbaharda büyük, çan şeklinde kırmızı çiçekler üretir.

Soğuğa dayanabilen ancak dona dayanamayan subtropikal bir türdür. (sadece yetişkinliğe ulaştığında ve iklime alıştığında -1ºC'ye kadar). Aynı şekilde, güzel bitki örtüsünün tükenmemesi için sulamanın ihmal edilmemesi önemlidir.

Bu gölge ağaçlarını biliyor muydunuz?